We gingen vandaag van start tot landing op de automatische piloot. Op de vrijdag en zaterdag geven onze dierbare deelnemers zoveel verhinderingen op, dat er weinig partijen in te plannen zijn. We hadden tijd zat om een selfie te maken (Henri met pet, Henk die andere).
Ondertussen deed Moniek Verstegen haar uiterste best om gaten in De Muur te slaan, De Muur die wij op de club gewoon Nel Verheij noemen. Na drie slopende sets moest Nel zich overgeven en nodig gaan zitten. Ze kon de eerste vijf minuten namelijk echt niet meer lopen. Haar voet zat op slot, zei ze zelf.
Even later deed Moniek’s vriendje zijn best om onze mannelijke muur te slopen: Ward de Meulenmeester. Jan Willem Dols deed dat een stuk sneller dan Moniek, maar dat mag ook wel als je door onze uitermate integere en capabele plaatsingscommissie op één gezet bent. Had ik al verteld dat ik met Wessel als eerste geplaatst ben?
Wat verder nog opviel:
– Het kansloze verlies van David van Leeuwen en zuslief Esther tegen Steef van Gorkum en Myriam Jaarsma. Nee, die kende ik ook niet.
– Er was geen enkele van Uden.
– De twee vette verliespartijen in de single van mijn trainingsmaatje Raymond Sluyk. Op de training is hij beter.
Tot morgen! Dan kijken jullie toch ook weer?
Update Lieve Henk – CK 2018
<< Vorige Lieve Henk post | Volgende Lieve Henk post >>
Naar de Clubkampioenschappen-startpagina